ENPS 3 – Pegasus 1, uitslag 3 - 5. De dag dat Goede Vrijdag een goede vrijdag werd 
. Met vertrouwen werd de avond, waarop we kampioen kon worden, tegemoet gezien.
Maar het was ook duidelijk dat de spanning zijn weerslag had. Op verschillende borden golfde het spel op en neer. Op een gegeven moment leek een gelijkspel of een kleine nederlaag tot de mogelijkheden te gaan behoren. Maar in het laatste uur werden de vissen op het droge getrokken zodat toch een klinkende 3-5 overwining kon worden bijgeschreven. Met nog een ronde te gaan is Pegasus1 de overtuigende kampioen van SGA 2A!
Voor geselecteerde partijen, zie verder op website.
Bord 1. John kreeg na 1.e4 de ongebruikelijke maar speelbare Nimzowitsch Verdediging 1…Pc6 tegen zich. Vanuit de opening kreeg John een gemakkelijke en voortdurende plus. Hoewel John zwart verderop objectief terug in de partij liet, bleef het in de praktische partij lastig. Zwart probeerde zich middels 28…f6 te bevrijden, maar John counterde zeer fraai met 29.Txe7 waarna uiteindelijk de toren op a8 kon worden opgehaald.
Bord 2. Met zwart kreeg Lucas de doorschuifvariant in de Caro-Kann op het bord. Al snel wist hij een betere pionnenstructuur te creëren. Ook gaf hij de Koning van de tegenstander geen veilige plek om te schuilen. Er ontstond een complexe stelling waar zwart beter stond, en na een fout van de tegenstander kreeg Lucas materiaalvoordeel, en zaten er prachtige matpatronen in de stelling. De afwikkeling was daarna eenvoudig en zijn tegenstander gaf in een totaal verloren stelling op. Een prachtige overwinning waarmee het laatste punt en het kampioenschap werd binnengehaald.
Bord 3. Henk kreeg met wit het Scandinavisch voorgeschoteld. Zwart speelde een bekend, maar dubieus pionoffer. In verdere verloop van de opening speelde Henk het ‘zeer klein’ om het zwarte tegenspel zoveel mogelijk in te dammen, wat ook lukte. Na de opening stond wit dan ook een gezonde pion voor. Echter in het verdere verloop werd de zwarte minoriteits-aanval op de damevleugel verkeerd gecounterd en plotseling kon zwart zijn pion terugwinnen waarna een pot-remise stand ontstond. Halfje laten liggen.
Bord 4. Bart speelde met zwart zijn geliefde Siciliaans. De zet 2. Pb1-a3 van de witspeler had niet het gewenste psychologisch effect: met actief spel kwam zwart al snel in het voordeel, hetgeen leidde tot winst van de kleine kwaliteit (paard en loper tegen toren). Helaas speelde Bart in gewonnen stelling het verkeerde paard naar e5, waarna tegenstander Niek Verweij van ENPS 3 weer kansen kreeg. Gelukkig leidde het teruggeven van twee paarden tegen een toren en een gevaarlijke pion op f6 tot een gewonnen eindspel van dame en toren met twee pionnen meer.
Bord 5. Hans speelde het Sicliaanse Morra-gambiet met wit en kwam meer dan uitstekend uit de opening. De dames werden afgeruild en een van z'n torens kwam op de zevende rij. Wat een heerlijkheid. Daarna wist z'n tegenstander de verbinding tussen de torens te blokkeren met zijn loper op c4, waarna Hans besloot de kwaliteit te geven. Hoewel een een interessant eindspel ontstond met 2 vrijpionnen met paard tegen toren bleek het offeren van de kwaliteit objectief niet genoeg. In het verre eindspel miste wit met 59.Kb3 een plotselinge maar geheide remise kans! Na het missen van deze kans legde Hans op de 67e zet zijn Koning om.
Bord 6. Maurits speelde met zwart het Semi-Slavisch en stuurde de partij naar de scherpe Botwinnik-variant. Hierin pakt zwart een pion en ontstaat een zeer complexe en dynamische stelling. Wit koos er echter voor om de complexiteit niet op te zoeken en zo had Maurits een gezonde pion meer. Toen hij iets te optimistisch aanviel kreeg wit echter alsnog kansen, en een witte pion kwam ineens op e7 terecht. Na afwikkeling had Maurits een dame tegen twee torens. Even leken de torens gevaarlijk, maar na enkele nauwkeurige zetten stond de witte koning mat op f3.
Bord 7. Boris kreeg na 1.e4 de Moderne Verdediging middels 1..g6 tegen zich. Zwart stond zoals altijd gedrongen maar speelde het goed en kwam in hogere zin gewonnen te staan. Zwart speelde het echter onnauwkeurig en wit kwam gelijk, beter en glad gewonnen te staan. Maar Boris liet zwart terug in de partij en na een Dame uitval had hij eeuwig schaak moeten nemen. Dat uit de weg gaande betekende het einde. Een spannende, wisselvalige partij.
Bord 8. Vanuit de Benko kreeg Hugo met zwart een Siciliaanse structuur op het bord. Al snel stond hij beter en vanuit een drukstelling kwam zwart (zo goed als) gewonnen te staan. Nadat Hugo deze mogelijkheid overzag kwam wit terug in de partij en een -voor beide partijen- gevaarlijk dubbel toren eindspel kwam op het bord. Op de 41e zet bood wit in een spannende stelling remise aan, dat gezien de stand en overige stellingen professioneel werd aangenomen.
Op de foto het volledige team v.l.n.r. op de 1e rij: John Spinhoven, Hugo Luirink, Maurits van der Meer, Ferry Weverling, Henk Sijbring, Lucas den Boer. V.l.n.r. op de 2e rij: Bart Stam, Boris van der Staat, Hans Solcer.
