Halverwege de avond kon het, op alle borden, nog alle kanten op gaan. Maar, uiteindelijk weer een mega-overwinning. De einduitslag was ietwat geflatteerd, op een aantal borden werden onterechte halve en hele punten bijgeschreven.
Alles overziend een meer dan terechte overwinning.
Bord 1. Wit koos tegen John’s Siciliaan de Alapin. Wit speelde het op meerdere keren onnauwkeurig en na het winnen van een pion kwam John misschien in hogere zin gewonnen te staan. Een te zorgeloze afwikkeling liet een stelling met ongelijke lopers ontstaan, met weliswaar een plus-pion voor zwart. Maar zeker toen de torens geruild moesten worden was het pot-remise.
Bord 2. Lucas speelde met wit een degelijke opening vanuit het Slavisch, en er ontstond een positioneel middenspel. Zijn tegenstander kreeg geen echte kansen, en in de overgang van het middenspel naar het eindspel bleek Lucas zijn tegenstander klem te hebben gezet. Zijn koning had alle vrijheid de stelling van de tegenstander binnen te wandelen. Lucas maakte het keurig af, en kreeg complimenten van zijn tegenstander.
Bord 3. Henk speelde 4...Dd7 in de Franse Winawer, een zet die met voorliefde door Petrosian werd gespeeld. Een typische zware laveer partij volgde. Wit liet een kans op groot voordeel liggen. Op de 36e zet was er nog steeds geen enkele pion geruild! Toen dit wel gebeurde stond zwart gewonnen. De afwikkeling die Henk vervolgens koos, zat vol gaten. Echter in wit’s aanhoudende en grote tijdnood kon wit niet kiezen tussen eeuwig schaak en een poging te winnen. Het vallen van de vlag besliste de partij.
Bord 4. Bart speelde met wit en kon het Siciliaans bestrijden met zijn geliefde Rossolimo-variant (1. e4,c5 2. Pf3,Pb6 3. Lb5). Door weifelend spel van zwart kon wit al snel de zwakke d6-pion winnen. Vervolgens kwam er een dubbeltoreneindspel op het bord, waarin Bart’s tegenstander zich kranig verdedigde. Pas toen hij met 55…Txh4? kostbare tijd verloor met het slaan van een onbelangrijke pion, kon wit met de 56. c5! ongehinderd promoveren naar dame en daarmee de partij beslissen.
Bord 5. Hans probeerde het safe te spelen in de Caro-Kann door het oude maar nu weer heel moderne 4…Pf6 gevolgd door 5…exf6 te spelen. Een gevaarlijk uitziende witte dame uitval werd fout gecounterd en wit kwam gewonnen te staan. Echter een verkeerde afwikkeling zorgde ervoor dat remise de meest waarschijnlijke uitslag zou worden. De fouten verderop in de partij, door beide partijen, worden met de mantel der liefde bedekt. Remise.
Bord 6. Maurits speelde met wit en kreeg een Kan Siciliaan tegenover zich. Helaas kon hij zich niet veel theorie meer herinneren dus koos hij voor een standaardplan: lang rokeren en een pionnenstorm op de koningsvleugel. Zwart verdedigde taai en kon lang verhinderen dat er lijnen werden geopend op de koningsvleugel, maar schoof hiertoe de pionnen voor zijn koning ver vooruit en dit leidde tot zwakke velden dicht bij de zwarte koning. Toen hij zijn dame op een verkeerd veld plaatste kon Maurits toeslaan met een beslissende combinatie.
Bord 7. Boris koos voor het ongebruikelijk 4…Lf5!? in het Slavisch.
Lange tijd ging het ging het gelijk op. Enige mindere witte zetten leverde Boris (groot) voordeel op. In een moeilijk eindspel speelden beide partijen het niet optimaal. Maar Boris bleef druk houden. Na een blunder op de 38e zet moest wit de strijd op 44e zet staken staken.
Bord 8. Hugo kreeg met wit een ‘gemixde’ Siciliaans op het bord. Wit stond steeds een beetje beter en onder aanhoudende druk overzag zwart dat e5 ging vallen. Na het verlies van deze belangrijke pion maakte Hugo het gecontroleerd uit.
