Met het kampioenschap op zak, werd uitgezien naar een smakelijk toetje. Maar iemand had zout ipv suiker in het recept gedaan.
Op meerdere borden kwamen moeilijke en vervelende stellingen op het bord. En na een 2-0 achterstand leek een kleine nederlaag aanstaande.
In het laatste uur werden echter de bordjes verschillende keren, op meerdere borden, over en weer, verhangen. Toen de tijdnood-kruitdampen waren opgetrokken bleek het uiteindelijk nog 4-4, waar vooral John zich een ware ‘Escape Artist’ toonde. De schwindle van het jaar!
Bord 1. John speelde na 1.e4 met zwart zijn geliefde Kalasnikov. Zoals altijd kwam een complexe en ongebalanceerde stelling op het bord. Wit speelde het handiger, zwart moest toezien hoe de stelling van ongeveer gelijk naar moeilijk naar verloren meanderde. In een totaal verloren stelling bleef John gevaarlijk uitziende zetten spelen en in tijdnood liet wit een remise makende combinatie toe. Toen dat ook nog werd weggegeven had John plotseling een prachtige winnende aanval. De schwindle van het jaar!
Bord 2. Bart kreeg met wit een Siciliaanse opening op het bord: 1.e4,c5 2.Pf3,d6 3.Lb5+,Pc6. Normaal een opening die hem goed ligt maar ditmaal gaven enkele mindere zetten het initiatief aan zwart. Toen de tegenstander van De Wachter succesvol de f-lijn had geopend voor zijn toren, begin wit een vreselijke blunder die een stuk en daarmee de partij kostte.
Bord 3. Henk kreeg met zwart het Jachtgambiet van de Aljechin tegen zich, waar wit het zelden gespeelde 6.Lxd5 uit de hoed toverde. Henk reageerde niet optimaal en dacht (zeer) slecht te staan. Het kostte zeeen van tijd om de stelling speelbaar te houden. (Volgens de engine valt het allemaal erg mee en staat zwart zeker niet minder). In het complexe middenspel verloor wit een pion en plotseling kon zwart in een paarden eindspel op winst spelen. Henk maakte gestage vorderingen en net toen de vis op het droge leek, ontglipte hem een slechte zet. In wederzijdse tijdnood werd het een foutenfestival waarna Henk in remise moest berusten.
Bord 4. Maurits kreeg de Siciliaanse Draak tegenover zich. Daar hij deze opening ook recent intern op het bord kreeg had hij de theorie nog vers in het geheugen en kon snel een groot, eigenlijk beslissend, voordeel opbouwen. De stelling bleef echter wel scherp, een één onnauwkeurige zet liet meteen een gevaarlijke tegenaanval toe, waarmee zwart alsnog de overwinning kon pakken.
Bord 5. Hans speelde niet zijn beste partij van het seizoen. In zijn eigen woorden: “Ik wil er niet over praten. Het is beschamend wat ik liet zien”. Observaties van de zijkant; de opening leek OK, maar een grote bok betekende stukverlies en erger geen tegenspel te bekennen. Helaas voor Hans kwam hij niet meer in een eindspel terecht waarbij hij met zijn kennis van het eindspel het tij nog had kunnen keren.
Bord 6. Boris haalde met wit (wederom) het Koningsgambiet van stal. Op grootmeester niveau wordt deze opening als ongeveer ‘weerlegd’ beschouwd. Bij amateurs levert het nog steeds, in de woorden van Boris, “gecompliceerde stellingen op die om creativiteit vragen, niet wijsheid uit de boekjes”. Zo ook hier; Boris kwam goed uit de opening, kreeg een geisoleerde meer-pion op e6 die zowel sterk als zwak was. Verderop in partij overspeelde Boris zijn tegenstander. Echter, een aantal mindere zetten liet zwart (objectief) terug in de partij. Zwart speelde de moeilijke stelling niet goed en via de pion op e6 kon Boris zwart plotseling mat zetten met 32.Df7#. Het Koningsgambiet leeft!
Bord 7. Lucas speelde een zeer interessante partij met zwart. Uit de opening kreeg hij een licht voordeel, en na een paar goede zetten kreeg hij de kans zijn Dame te offeren voor 2 Torens en een Paard. En dat deed hij! Hij besefte wel dat zijn stukken ongecoordineerd stonden, en dat de weg naar een overwinning nog niet zo makkelijk was. Dat bleek wel, want na een paar onnauwkeurige zetten kwam Lucas gedrongen te staan en verloor de ene na de andere pion door de sterke Dame van de tegenstander. Uiteindelijk kwam er een stelling waar wit een Dame en 5 pionnen had, en zwart slechts 2 Torens en een Paard, en geen enkele pion meer. Door zijn ervaring wist Lucas uiteindelijk de stelling toch naar remise te converteren, door zijn Torens tegen de Dame te ruilen en de diverse pionnen op te snoepen. Tot slot offerde hij zijn Paard voor een pion waarna wit met 1 pion over geen oppositie had. Zwart hield het na een mooie en spannende strijd op remise! Het was een bijzondere partij, en de tegenstander speelde heel goed.
Bord 8. Hugo besloot met wit de uitnodiging, om een standaard Franse partij te spelen, naast zich neer te leggen. Middels 3.exd5 stuurde hij aan op een overzichtelijke stelling. Al snel deed zwart een aantal mindere zetten achter elkaar, wat Hugo een pion opleverde. Uiteindelijk kwam een gelijke loper eindspel, met een pion meer voor wit, op het bord. Hoewel Hugo het eerder op geforceerde wijze had kunnen winnen (middels het creeren van een verste verwijderde vrijpion) kwam de uitslag nooit echt in gevaar. Zwart bezweek onder de druk en op de 58e zet gooide zwart de handdoek in de ring. Goede technische overwinning!
