In de laatste wedstrijd van het seizoen stond er voor beide verenigingen niets meer op het spel. Beide waren veilig voor degradatie en promotie was in de verste verte niet mogelijk. Maar natuurlijk stond zowel persoonlijke- als team eer op het spel. Het was ook de laatste externe wedstrijd voor Henk Sijbring, die van zijn pensioen in Zwitserland gaat genieten.
Het gemiddelde Team ELO 1891 (Pegasus) vs 1899 (FischerZ) leek op papier een gelijke strijd te beloven. Echter, vrijwel nergens kwamen we, een klein aantal uitzonderingen daargelaten, lekker in het spel. Voordeeltjes werden niet uitgebouwd, gelijke stellingen glipten uit de vingers, en in (wederzijdse) tijdnood duels speelden onze tegenstanders het handiger. Misschien een ietwat geflatteerde, maar wel terechte, overwinning voor FischerZ.
Daarmee komt een eind aan toch wel een succesvol seizoen. Als gepromoveerde ploeg hebben we laten zien dat we volwaardig thuishoren in SGA 1A! Volgend jaar; nieuwe ronde, nieuwe kansen!
Voor geselecteerde partijen, voor Pegasus leden, zie verderop op de website:
https://www.chess.com/clubs/forum/view/pegasus1-vs-fscherz1
Bord 1. Henk moest met zwart een Engelse/KoningsIndische structuur proberen te doorgronden. Later kwam een zogenaamd ‘zenuwenblokje’ op het bord (met wit f4 en e4 versus zwart f5 en e5). Een dergelijke set-up is moeilijk te evalueren daar op elke zet de structuur fundamenteel gewijzigd kan worden. In elke variant leek wit beter te komen te staan. Wit ‘offerde’ een stuk dat Henk terecht niet aannam maar wit wel de gelegenheid gaf een voordelig eindspel in te gaan. Hoe langer er werd nagedacht over het geplande/gedwongen 22...Lxe6 hoe slechter de dan ontstaande stellingen werden beoordeeld. In opkomende tijdnood ontglipte hem een blunder.
Bord 2. John kreeg met wit een Moderne-, Pirc-achtige stelling op het bord waar John behoorlijk veel beter leek te komen te staan. Zwart bleef echter staan en leek het roer over te nemen. Maar het bleef spannend, erg spannend. In (grote) wederzijdse tijdnood was het voor de toeschouwers moeilijk te doorgronden wat de uiteindelijke uitslag zou worden. John’s blunder maakte direct een eind aan de partij.
Bord 3. Peter kreeg een Spasski- achtige Siciliaanse Grand Prix op het bord. Wit viel met f5 aan en zwart had op de dame-vleugel de druk op de juiste temperatuur. Peter durfde niet Dxb2 te spelen, waarna a4 een (op termijn gevaarlijke) vrijpion zou kunnen worden, omdat hij dacht dat zijn koning dan gevaar zou lopen. In wederzijdse tijdnood liet hij een gelijkmakende kans liggen. Wit zou dan eeuwig schaak hebben moeten forceren. Nu kwam de dame terug en bij de afwikkeling ging er een pion verloren, zonder de compensatie van die op b2. Wit wist alles te ruilen en zo ontstond een gewonnen pionneneindspel. Volgens de engine had hij bijna 30 van de 38 beste zetten gedaan! Ietwat frustrerend dat het dan zo loopt.
Bord 4. Maurits speelde met wit en kreeg het Benko-gambiet tegenover zich. Zwart offert hierin een pion in de opening voor dynamisch spel. Na een onhandige afwikkeling kreeg zwart precies het soort spel wat een Benko-speler graag ziet en stond wit onder druk. Het lukte Maurits nog om de stelling ingewikkeld te maken en tegenspel te krijgen, maar in tijdnood kon hij uiteindelijk zelf niet de juist voortzetting vinden. 0-1.
Bord 5. Lucas speelde met zwart, en kreeg met 1.b4!? al meteen een afslag om de gebaande theorie te verlaten. Hij bouwde zijn stelling goed op, en met zetten als 13…Tg8 gevolgd door 14…g5 zette hij een aanval op tegen de koning van zijn tegenstander. Dit kostte zijn tegenstander veel tijd om de beste verdediging op te zetten. Verderop in de partij won Lucas een kwaliteit, maar gaf vervolgens een pion weg, en bood zijn tegenstander remise aan. Daar Lucas niet beter stond nam hij de remise aan.
Bord 6. Bart speelde met wit de Rossolimo-variant van het Siciliaans (2...,Pc6 3. Lb5). Bart bracht zichzelf in moeilijkheden met een ondoordachte pionwinst via 11.Lxe4 en 12.Txe4 die hem in grote moeilijkheden had kunnen brengen. Gelukkig durfde zijn tegenstander via een eenvoudige afruil geen gezonde centrumpion te winnen. In het middenspel slaagde wit erin het evenwicht te herstellen maar zwart verdedigde zich secuur. Wit moest voortdurend alert zijn op zijn zwakkere pionnenstructuur en het insluiten van zijn zwart-veldige loper. Na 31. e5-e6! spande Bart nog een geweldige valstrik. Had zwart nu 31…,fxe6? gespeeld dan had 32.Td3!! het volle punt opgeleverd! (Na 32…Dxd3 volgt uiteraard 33.Dg7# en na 32…Dxc3 volgt 33. Txd8+,Kf7 34.Tf8#. Helaas doorzag zijn tegenstander zijn snode plan en speelde het veilige 31…Dxc3, waarna de zwartspeler na 32.exf7+,Kxf7 33. Txc3,Td5 remise aanbood in betere stelling Het zou onverantwoord zijn geweest om dit niet aan te nemen.
Bord 7. Hans speelde op bord 7 met zwart. Zijn voorbereiding ging de prullenbak in na wits 2e zet. 😂 Een geheel braakliggend landschap ontvouwde zich voor hem. De engine gaf aan dat er een Slavische opening op het bord verscheen, niet echt de voorkeur van Hans. Het spel ontwikkelde zich vrij normaal met als grote irritatiefactor de witveldige loper van en voor Hans. Met de 11e zet komt zijn dame-paard op f8 te staan en zal daar blijven tot het einde van de partij. Bijzonder. Er ontstaan tactische motieven rond de 20e zet die door Hans positief beoordeeld worden, maar waar de engine wit het voordeel geeft. De witspeler kiest de verkeerde weg in het doolhof, waarna Hans kan toeslaan. Hij levert zijn toren in voor de witte dame en moet vervolgens nog wel nauwkeurig spelen om het tot een goed einde te brengen. Helemaal nauwkeurig gaat het niet, maar dankzij zijn actieve dame weet de witspeler niet de juiste verdediging te vinden. Als Hans de twee torens dreigt in te wisselen voor zijn dame heeft de witspeler genoeg gezien en geeft op. Hij blijft zitten met een paard tegen toren en paard en een pionnenminderheid op de damevleugel.
Bord 8. Hugo zette na 1.g3 de partij rustig op en kwam in een Oud-Indische / Konings-Indische structuur terecht. Na 11.Db3 en 12.Peg5 verkreeg hij grote druk op f7. Deze druk had hij op de volgende zet middels 13.Pe5 tot (vrijwel) winnend voordeel kunnen worden uitgebouwd Dit behelsde wel een dame-offer dat de engine ogenblikkelijk ‘ziet’, voor een mens een heel ander verhaal... Nadat deze mogelijkheid werd gemist, speelde Hugo een aantal onnauwkeurige zetten achter elkaar en kwam minder en minder te staan. Een goed getimed remiseaanbod, dat gelukkig werd aangenomen, voorkwam erger.
